カフェ・デ・ジターヌ 古川店 - 青森市, 青森県
住所: 日本、〒030-0862 青森県青森市古川1丁目1−5 カフェ・デ・ジターヌ 古川店.
電話番号: 177230175.
ウェブサイト: cafe-gitanes.com
専門分野: コーヒーショップ・喫茶店.
その他の興味深いポイント: テイクアウト, イートイン, 宅配, お茶の種類が豊富, コーヒーがおいしい, 一人での食事, 車椅子対応の座席, 車椅子対応の駐車場, 車椅子対応の入り口, コーヒー, デザート, カジュアル, 今っぽい, 静か, 落ち着く.
口コミ: この会社はGoogle My Businessで122件のレビューを持っています。
平均意見: 4.5/5.
📌 の場所 カフェ・デ・ジターヌ 古川店
⏰ の営業時間 カフェ・デ・ジターヌ 古川店
- 月曜日: 10時00分~17時00分
- 火曜日: 10時00分~17時00分
- 水曜日: 10時00分~17時00分
- 木曜日: 10時00分~17時00分
- 金曜日: 10時00分~17時00分
- 土曜日: 10時00分~17時00分
- 日曜日: 定休日
{
"content": "
カフェ・デ・ジターヌ 古川店 概要
カフェ・デ・ジターヌ 古川店は、青森県青森市古川に位置する人気のコーヒーショップ・喫茶店です。コーヒーとお茶の種類が豊富で、コーヒーがおいしいことが特徴です。また、テイクアウト、イートイン、宅配が可能で、様々な形でお客様に喜んでいただいています。
店内は一杯に今っぽい雰囲気で、静かで落ち着く環境が魅力です。車椅子対応の座席や駐車場、入り口も完備されており、バリアフリーに配慮しています。
コーヒーとデザートの他、カジュアルな本菜も提供しており、一人での食事や家族連れにも優しい施設です。今後もお客様に喜んでいただけるコーヒーショップを目指して Weiterlesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesen.lesi